اغلب در انتهای یک هفته کاری، این عبارت به ذهن خانمهای شاغل میرسد که “خدا رو شکر، فردا جمعه س!” حتی رستوران های زنجیره ای به همین نام در آمریکا تأسیس شده (Thank God it’s Friday: TGIF) و به نظر میرسد ما ماندن در خانه را به کار بیرون ترجیح می دهیم. ولی نتایج یک پژوهش جدید خلاف این را نشان می دهد.
مادرانی که تمام وقت (صبح و عصر) در خارج از منزل کار می کنند، از نظر جسمی و روحی سالم تر از مادرانی هستند که نیم وقت کار می کنند. در این پژوهش که با شرکت بیش از 25 هزار مادر انجام شد، وضعیت مادران خانه دار از همه بدتر بود.
کار در داخل خانه و بر دوش کشیدن مسئولیت همه اعضای خانواده می تواند بسیار استرس زا باشد، ولی کار در خارج از منزل نیز مشکلات خاص خود را دارد. به نظر میرسد یک تفاوت اساسی این است که خانمها کار در خارج از خانه را انتخاب می کنند و برنامه منظمی برای آن وجود دارد، در حالی که، خانمهای خانه دار به هیچ وجه چنین امتیازاتی ندارند.
برخی صاحبنظران (شامل زیگموند فروید) معتقدند استرس کار در خارج از خانه کمتر است و حتی برای آن از اصطلاح “بهشت” استفاده کرده اند. فروید در جایی گفته کار و عشق دو سرچشمه ارضای عاطفی هستند.
یک مطالعه نشان داده میزان هورمون استرس (کورتیزول) در نمونه بزاق در ساعات کار خارج از منزل نوسان کمتری دارد ولی هنگام مراجعه به منزل افزایش می یابد. این تفاوت در میزان استرس در خانمهایی که درآمد پایین تری دارند و نیز خانمهایی که بچه ندارند بیشتر است.
نوع استرس درون و بیرون خانه نیز متفاوت است، چون اغلب مشکلات در داخل خانه یک جنبه عاطفی هم دارند. کسی که بیرون از منزل کار می کند، اغلب برگ برنده ای در دست دارد که در هنگام استرس به کمک وی می آید. به عنوان مثال، او می تواند درباره مشکل خود به یکی از همکاران درد دل کند و یا در نهایت محل کار خود را عوض کند. ولی در زندگی شخصی چنین گزینه هایی وجود ندارد. به این ترتیب بعید نیست به تدریج شاهد تأسیس رستورانهای زنجیره ای “خدا رو شکر، فردا شنبه س!” (Thank God it’s Monday: TGIM) باشیم.
