مطالعه ای در میان 50 هزار کودک 8 تا 12 ساله که توسط بنیاد ژاکوبس انجام شد نشان میدهد بچه ها در آفریقای جنوبی از فرصتهایی که برای بازی در بیرون از خانه دارند، چندان راضی نیستند. بچه ها در الجزایر و اتیوپی می گویند وقت کافی برای بازی ندارند چون باید در کارهای خانه و همچنین به برادر و خواهر خود کمک کنند. بچه ها در کشورهای اروپایی نسبت به برخی کشورهای آفریقایی رضایت کمتری از وقت خود در مدرسه دارند.
بنیاد ژاکوبس یک مؤسسه غیرانتفاعی بین المللی در زوریخ است که این مطالعه را در بین 15 کشور بسیار ثروتمند مانند نروژ و بسیار فقیر مثل اتیوپی انجام داده است. عجیب نیست که کودکان در کشورهای فقیر منابع کمتری در اختیار دارند. به عنوان مثال، تنها یک درصد بچه ها در اتیوپی دارای ادوات شخصی برای نواختن موسیقی هستند، درحالیکه بیشتر کودکان، چه فقیر و چه غنی، میزان بالایی از شادی و رضایت از زندگی خود را گزارش کرده اند.
حتی بچه ها در برخی کشورهای فقیر شادتر از کشورهای ثروتمند هستند. این موضوع به ویژه در مدارس چشمگیرتر است. به عنوان مثال، بچه ها در نپال بیشتر از کشورهای توسعه یافته مانند نروژ از مدرسه خود لذت میبرند (البته این مطالعه پیش از زلزله اخیر انجام شده است.) شاید برای کودکان در کشورهای ثروتمندتر، آموزش جزو حقوق اولیه و پیش پاافتاده باشد، اما در کشورهای فقیر، آموزش پدیده جدیدی به حساب می آید و فرصت برخورداری از آن، حس مثبتی به کودک میدهد.
به طورکلی، مدرسه برای کودکان کشورهای فقیر جذابیت بیشتری دارد. این بچه ها، به دلیل دسترسی محدودتر به اینترنت و گوشی موبایل، خارج از مدرسه فرصت چندانی برای برقراری و ادامه روابط دوستانه با همسن وسالان خود ندارند. چند یافته جالب پژوهش فوق به قرار زیر است:
به طور کلی، دختر و پسر به یک اندازه شاد هستند.
در کشورهای ثروتمند، پسرها در مقایسه با دخترها از بدن و نمای ظاهری خود رضایت بیشتری دارند، اما در کشورهای فقیر چنین نیست.
حدود 60% کودکان در نپال با والدین یا پدر و مادربزرگ خود زندگی میکنند، اما این رقم در انگلیس و نروژ کمتر از 10% است.
بچه ها در کشورهای فقیر، زمان بیشتری را به مراقبت از برادر یا خواهر یا سایر اعضای خانواده میپردازند.
