فصل خرمالوست و زمانی که از این میوه خدایان (fruit of the gods) لذت ببریم. دیوسپیروس از ریشه یونانی و به معنی میوه مقدس است. خرمالوی جنگلی یا خرمالوی وحشی (دیوسپیروس لوتوس، wild persimmon) در مازندران، گلستان و گیلان به نامهای خرمندی، خرمندیل، اندوخرما، امبرو، امبو، اربا، یا اربه شناخته می شود. افرادی که در افسانه “اودیسه” میوه موسوم به “لوتوس” را خوردند چنان خوشمزه بود که فراموش کردند به خانه بازگردند.خرمالو حاوی فیبر، آنتی اکسیدان، و مواد مغذی ارزشمند دیگری است که به درمان انواع کسالتها کمک می کنند و به همین دلیل کاربردهای فراوانی در طب سنتی مشرق زمین داشته است. این میوه بومی آسیا بوده ولی هم اکنون در بسیاری از مناطق جهان به عمل می آید. برای درمان برونشیت به کار رفته و ضد سرفه است. همچنین انواع اختلالات گوارشی، بواسیر و فشار خون را برطرف می کند.
پزشکی مدرن به خواص دارویی خرمالو توجه کرده است. پژوهشی در مجله “شیمی کشاورزی و غذا” به چاپ رسیده که نشان می دهد اثر ضد تصلّب شرایین خرمالو بهتر از سیب است و خرمالو به دلیل فیبر و ترکیبات فنولیک و ریزمغذی های دیگر از بیماری قلبی پیشگیری می کند.
همچنین خرمالو اثر ضد دیابت دارد. مطالعه ای در انستیتو فناوری غذا واقع در شهر تویو در ژاپن نشان داده عصاره پوست خرمالو باعث بهبود موش هایی شده که دچار مقاومت به انسولین و دیابت بودند. این عصاره حساسیت گیرنده های انسولین را افزایش می دهد.
ترکیبات فلاوونوئید، تانین، اسید بِتولینیک و شیبول موجود در خرمالو به طور منحصر به فردی اثرات محافظتی و آنتی اکسیدان داشته و به ترمیم آسیب های سلولی کمک می کنند، سلولهای سرطانی را از بین می برند، مقاومت در برابر جهش های ژنی را افزایش می دهند، و فشار خون و سطح چربی خون را پایین می آورند.
