افرادی که اضافه وزن دارند به روش های مختلف سعی می کنند وزن خود را کاهش دهند. پرسش این است که چرا این تلاش ها اغلب ناموفق است؟ اخیراً پژوهشگران استرالیایی در تلاش برای یافتن پاسخ به این پرسش، به نکات جدیدی درباره نقش هورمون ها و سوخت و ساز دست یافته اند. به عقیده محققین اراده افراد برای کاهش وزن کافی نیست. بدن ما دارای یک عقربه سوخت است که چندان بی شباهت به عقربه بنزین موجود در باک اتومبیل نیست. این عقربه به ما می گوید وقت غذا خوردن است. هورمون ها یا مواد شیمیایی خاصی در بدن هستند که این عقربه را تنظیم می کنند. گاهی تنظیم عقربه سوخت بدن به هم می خورد. در این مطالعه 50 داوطلب چاق به مدت 10 هفته تحت رژیم غذایی استثنایی 550 کالری روزانه قرار گرفتند. میزان کاهش وزن در هفته دهم به طور متوسط 15 کیلوگرم بود ولی روند کاهش وزن پس از هفته 10 به تدریج متوقف شد. میزان کاهش وزن پس از یک سال حدود 6 کیلوگرم بود. پژوهشگران با آزمایش خون دریافتند افزایش یا کاهش برخی هورمون ها مانند انسولین، عامل اصلی گرسنگی و پرخوری در این افراد است. اصولاً کاهش وزن باید منجر به کاهش مصرف سوخت شود ولی عقربه سوخت افراد چاق، عکس این حالت را نشان می دهد. عامل دیگری که باعث شکست رژیم غذایی در افراد چاق می شود کاهش میزان سوخت و ساز است که سوزاندن کالری را بسیار مشکل می سازد.
