تصاویر کودکان در حال خندیدن، زینت بخش اتاق انتظار مطب بسیاری از پزشکان و یا داروخانه ها و آزمایشگاههاست. هم اکنون چنین تصاویری در اغلب مطبهای آمریکا به اتاق های خصوصی تر منتقل شده و مشتریان نمی توانند آنها را ببینند.
متخصصین زنان و زایمان و ماماها در این کشور دوست دارند عکس نوزادانی را که به دنیا می آورند در مطب خود نصب کنند و این کار برای آنان با احساس افتخار همراه است. قانون حریم خصوصی بیماران (HIPAA) در سال 1996 از سوی اداره حقوق شهروندی ایالات متحده ارائه شد. بر اساس این قانون، پرونده پزشکی، و اطلاعاتی مانند تاریخ تولد، شماره شناسنامه و حتی تصویر کودک، جزو اطلاعات محرمانه تلقی می شوند و انتشار آنها نیاز به اجازه نامه کتبی والدین دارد. البته اغلب والدین این اجازه را به کسی نمی دهند.
ممنوعیت نصب تصویر کودکان، از سال 2009 و با ابلاغ بودجه ای برای اجرای طرح پرونده الکترونیک سلامت، رسماً آغاز شد. پزشکان از این بابت خوشحال نیستند. چهره کودکان نشانه ای از شادی و طراوت زندگی است و برداشتن آنها از اتاق انتظار باعث می شود مطب حالت یکنواخت و خسته کننده ای به خود بگیرد. بسیاری از والدین، تصویر کودک خود را در فضاهای مجازی منتشر می کنند.
ولی خوب، چه می شود کرد؟ با اینکه حریم خصوصی یک مفهوم ثابت و همگانی نیست و همه طبقات اجتماعی یا اقتصادی را به طور یکنواخت شامل نمی شود، ولی هر قدر هم بخواهیم با ادعای پیشرفت و عصر به اشتراک گذاری اطلاعات، حریم خصوصی افراد را نادیده بگیریم، باید پذیرفت که همیشه برای هر فرد، چه آنلاین و چه آفلاین، یک حریم خصوصی وجود دارد و باید به آن احترام گذاشت.
