این پژوهش از شماره دسامبر مجله Cell به بررسی نقش باکتریوفاژ در ارتباطات بین باکتری‌ها پرداخته است. باکتریوفاژ در واقع نوعی عفونت ویروسی است که سلول باکتری را آلوده می‌کند. سلول‌های باکتری با تولید مولکول‌های پیام‌رسان شیمیایی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. باکتری‌ها با اطلاعات به‌دست آمده مثلاً متوجه می‌شوند تعداد آن‌ها چقدر است. فعالیت گروهی باکتری‌ها باعث افزایش توان بیماری‌زایی آن‌ها می‌شود. باکتریوفاژ در این میان می‌تواند نقش جاسوس‌افزار را ایفا کند و مکالمات بین باکتری‌ها را شنود کند.
در این پژوهش باکتری سالمونلا توسط ویروس VP882 آلوده شد. محققین متوجه شدند هر سلول باکتری سالمونلا علاوه بر گیرنده‌هایی که برای پیام‌های باکتری‌های دیگر دارد، یک گیرنده هم برای VP882 دارد. در واقع VP882 می‌تواند به شکل مستمع آزاد در مکالمات بین باکتری‌ها شرکت کند. ویروس مکالمات را تسهیل می‌کند ولی تنها قادر به شنود مکالمات است و خود سخن نمی‌گوید.
به‌نظر محققین، با اطلاعات به‌دست آمده از باکتریوفاژ می‌توان زمانبندی مناسب برای حمله به باکتری و انهدام آن را تعیین کرد. اگر باکتری نتواند در زمان مناسب تکثیر شود، محکوم به فنا خواهد بود. اگر بتوانیم باکتریوفاژ را برای انهدام باکتری‌ها برنامه‌ریزی کنیم، با توجه به روند فزاینده مقاومت باکتری‌ها در مقابل آنتی‌بیوتیک‌ها، این فناوری می‌تواند جایگزین مناسبی برای درمان عفونت‌ها باشد.
آیا بشر در حال ورود به دوران پسا-آنتی‌بیوتیک است؟
