آخرین توصیه های آکادمی متخصصین طب اطفال آمریکا درباره واکسن آنفلوانزا در شماره سپتامبر Pediatrics منتشر شده است. رئوس این توصیه ها به شرح زیر است:
– واکسن اسپری نازال یا واکسن زنده ضعیف شده چهار ظرفیتی (quadrivalent live attenuated influenza vaccine یا LAIV4) به دلیل کارایی و اثربخشی پایین در مقابل آنفلوانزای A (H1N1) در فصل 2017/2016 توصیه نمی شود.
– واکسیناسیون همچنان بهترین روش پیشگیری از ابتلا به آنفلوانزاست.
– داروهای ضدویروس در کنترل آنفلوانزا مؤثر هستند اما جایگزین واکسن نیستند.
– تزریق واکسن در همه کودکان 6 ماه به بالا، حتی در کودکان پره ترم، که در معرض افزایش خطر عوارض آنفلوانزا هستند (مانند اطفال مبتلا به آسم، فیبروز کیستی، کم خونی سلول داسی و سایر هموگلوبینوپاتی ها، دیابت، مبتلایان به بیماری هایی مانند آرتریت ایدیوپاتیک جوانان یا بیماری کاوازاکی که نیاز به مصرف طولانی آسپیرین دارند، نارسایی مزمن کلیه، بیماری قلبی با اختلال همودینامیک آشکار، سرکوب ایمنی، اختلالات مغزی و عصبی یا تکاملی) و همه افراد خانواده آنان، توصیه می شود.
– تزریق واکسن انفلوانزا در اطفال زیر 6 ماه توصیه نمی شود.
– در کودکان 9 سال به بالا یک دوز واکسن کافی است.
– در کودکان 6 ماهه تا 9 ساله 2 دوز واکسن توصیه می شود.
– تزریق واکسن برای همه پرسنل درمانی توصیه می شود. فاصله بین دو دوز حداقل باید 4 هفته باشد.
– تزریق واکسن در همه زنان باردار یا زنانی که قصد حامله شدن دارند یا اخیراً زایمان کرده اند یا در فصل آنفلوانزا به کودک خود شیر می دهند، توصیه می شود.
– تزریق واکسن در کودکان مبتلا به آلرژی تخم مرغ بلامانع است.
– هیچ تفاوتی بین انواع سه ظرفیتی (IIV) و چهارظرفیتی (LAIV) واکسن غیرفعال شده (inactivated) وجود ندارد.
