داشتن کمی اضافه وزن به صورت ذخیره چربی می تواند در مواقع اضطراری نقش لاستیک زاپاس را ایفا کند! با اینکه طرفداران رژیمهای غذایی سفت و سخت و انواع فرآورده های رژیمی با ایده فوق مخالفند، ولی نتایج جدیدترین پژوهشها نشان داده عمر متوسط افرادی که مقداری اضافه وزن دارند ولی چاق نیستند، بیشتر از افراد لاغر است. بی شک چاقی واضح، به دلیل ارتباط آن با بیماری قند و سکته قلبی و مغزی، از عوامل شناخته شده کاهش طول عمر است ولی چنین مسئله ای برای چاقی خفیف به اثبات نرسیده است. پژوهش اخیر چکیده حدود 100 تحقیق علمی از کشورهای مختلف، با شرکت بیش از 3 میلیون نفر است. امید به زندگی در افرادی که اندکی اضافه وزن دارند حدود 6% بیشتر و خطر مرگ آنان نیز 6% کمتر است.آمار نشان می دهد بیش از یک سوم آمریکایی ها در این گروه قرار دارند. البته در زمانه ای که همه جا با بمباران پیام های تبلیغاتی برای کاهش وزن روبرو هستیم، کمتر کسی این قضیه را باور خواهد کرد. حتی بسیاری از پزشکان با ایده فوق مخالف هستند و می گویند وزن به تنهایی نباید ملاک مرگ و میر قرار گیرد. لاغری بسیاری از افراد ناشی از بیماری است و بیماری عمر را کاهش می دهد. آنچه که بیشتر از طول عمر اهمیت دارد، کیفیت زندگی است. آیا افرادی که اضافه وزن دارند، عمر طولانی تر همراه با بیماری های مزمن ناشی از چاقی را ترجیح می دهند؟ در مقابل، برخی پزشکان نیز می گویند مقداری وزن اضافه باعث می شود افراد سالمند مثلاً هنگام افتادن و زمین خوردن از شکستگی استخوان ران مصون بمانند. یا اگر بیماری خاصی منجر به بی اشتهایی یا مشکل گوارشی شود، فردی که مقداری اضافه وزن دارد تا مدتی ذخیره انرژی خواهد داشت. در هر حال موضوع مهم این است که ارتباط وزن با سلامت پیچیده بوده و فراتر از فرمول های ابتدایی رایج می باشد.
