این مطالعه از شماره جولای مجله Health Psychology نشان می‌دهد افرادی که تصور می‌کنند کمتر از دیگران تحرک دارند و یا کمتر ورزش می‌کنند، به تدریج رفتار خود را طوری تغییر می‌دهند که کم‌تحرک‌تر شوند.
مطالعات پیشین نشان داده زمینه ذهنی افراد درباره سلامت خود می‌تواند پیامدهای فیزیولوژیک داشته باشد. مثلاً در افرادی که بدانند فعالیت شغلی آنان جایگزین خوبی برای فعالیت‌های ورزشی است، فشار خون و چربی بدن آنان پس از مدتی وضعیت بهتری پیدا می‌کند.
در این مطالعه در کنار بررسی عواملی مانند فعالیت، وزن، و مصرف دخانیات، از شرکت‌کنندگان خواسته شد میزان تحرک فیزیکی خود را نیز ارزیابی کنند. محققین در هنگام تحلیل نتایج متوجه شدند افرادی که تصور می‌کردند کم‌تحرک هستند، در مقایسه با افرادی که میزان تحرک آنان در همان حدود بود ولی چنین تصوری درباره کم‌تحرکی خود نداشتند، در شرایط مشابه سنی و جسمی و …، خطر مرگ‌و‌میر بیشتر است.
به نظر پژوهشگران، یکی از مکانیسم‌های احتمالی این پدیده، اثر دارونماست. همچنین افرادی که تصور می‌کنند کم‌تحرک هستند، پس از مدتی ورزش و فعالیت جسمانی را کنار می‌گذارند و واقعاً کم‌تحرک می‌شوند. یک نتیجه‌گیری مهم در این پژوهش این است که استفاده از تاکتیک ترساندن افراد در پیام‌های سلامت نمی‌تواند مؤثر باشد و حتی ممکن است آثار منفی در پی داشته باشد.
