با پیشنهاد سازمان سلامت جهانی (WHO)، اعتیاد به بازی‌های ویدئویی به فهرست اختلالات روانی افزوده می‌شود. در سند موسوم به طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها (ICD-11) که نسخه بتای آن در ماه دسامبر به صورت برخط در دسترس همگان قرار گرفته است، در تعریف اختلال بازی (gaming disorder) گفته شده “الگویی از پرداختن به بازی ویدئویی یا دیجیتال (که ممکن است برخط یا برون‌خط باشد) به صورت مداوم یا مکرر با سه مشخصه زیر: 1) ناتوانی در کنترل بازی (مثلاً شروع، فواصل، شدت، مدت، پایان، یا نوع بازی)؛ 2) تمایل فزاینده به اولویت بازی به حدی که بازی به علایق دیگر زندگی و فعالیت‌های روزمره ترجیح داده شود؛ و 3) ادامه دادن بازی با وجود پیامدهای منفی در زندگی شخصی، خانوادگی، اجتماعی، تحصیلی، شغلی، یا عملکردهای مهم دیگر. این الگو پیش از تشخیص باید دست‌کم در یک دوره 12 ماهه به صورت مداوم یا متناوب و مقطعی و مکرر وجود داشته باشد.”
اگر علایم شدید و همه معیارها برای تشخیص فراهم باشد، این مدت می‌تواند کوتاه‌تر باشد. همچنین اختلال بازی ویدوئویی باید از اختلال موسوم به بازی خطرناک (Hazardous gaming) که با افزایش واضح خطر آسیب‌های جسمی یا روانی همراه است، افتراق داده شود.
پیش از این در ویرایش پنجم دستنامه تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) نیز معیارهایی برای اختلال بازی اینترنتی پیشنهاد شده ولی هنوز به عنوان یک اختلال رسمی پذیرفته نشده است.
