آزمایشگاه، پرستشگاه علم پزشکی
۱۰ فوریه ۱۸۷۸ درگذشت کلود برنارد پدر طب تجربی کلود برنارد متولد ۱۲ ژوئیه ۱۸۱۳ پزشک و فیزیولوژیست فرانسوی و بهقول برنارد کوهن (مورّخ دانشگاه هاروارد) یکی از بزرگترین دانشمندان همه دورانها بود. او بسیاری از تصورات رایج را زیر سؤال برد و بر اهمیت…
خوان روزای: ۲۰۲۰-۱۹۴۰ – بخش ۷: ایتالیا
در ابتدای مصاحبه به کتابی اشاره کردی درباره کمک به جراح و اینکه پزشکان میخواستند ببینند علت مرگ بیمار چه بوده و کالبدشکافی میکردند. بله درست است. ولی در دوره رنسانس انجام کالبدشکافی رایج بود. امروز به این نکته توجه نمیشود. گاهی گفته میشود کالبدشکافی…
خوان روزای: ۲۰۲۰-۱۹۴۰ – بخش ۶: اکرمن
انگیزه تو چه بود که پاتولوژیست جراحی شدی؟ گفتی قبلاً ایدهآلگرا بودی. هنوز هم هستی؟ آن زمان جوان بودم. چنان ایدهآلگرا بودم که میخواستم زندگی خود را وقف این کنم که طب مدرن در کشورم گسترش یابد. ولی امروز همین که با تشخیص درست به…
خوان روزای: ۲۰۲۰-۱۹۴۰ – بخش ۵: تاریخ آسیبشناسی
تو کتاب دیگری درباره تاریخ آسیبشناسی نوشتهای. کمی درباره آن بگو. اسمش “راهنمای دست جراح” است. این عنوان پیشنهاد یکی از همکاران سابقم بود و از آن خوشم آمد. تاریخ آسیبشناسی جراحی بسیار غنی بود. نوشته جامعی درباره آن وجود نداشت و بنیانگذاران آن رو…
خوان روزای: ۲۰۲۰-۱۹۴۰ – بخش ۴: نگاه تیزبین
ولی چه عاملی باعث میشود چنین اتفاقی بیافتد؟ آیا به حافظه و هوش مربوط است؟ حافظه دیداری در پاتولوژی خیلی مهم است. من اتفاقاً حافظهام خیلی خوب است و این مسلماً کمک میکند. و آیا این یک موهبت طبیعی است یا میتوانی آن را یاد…
خوان روزای: ۲۰۲۰-۱۹۴۰ – بخش ۱: آرژانتین
فوت دکتر خوان روزای (متولد آگوست ۱۹۴۰) پزشک آمریکایی متولد ایتالیا و پاتولوژیست برجسته، مایه تأسف و تألم جامعه پاتولوژی آمریکا، جهان و همچنین ایران شد. او مؤلف اصلی کتاب بسیار معروف آسیبشناسی تشریحی اکرمن-روزای و کاشف بسیاری از وضعیتهای جدید پزشکی مانند بیماری روزای-دورفمن…
خوان روزای: ۲۰۲۰-۱۹۴۰ – بخش ۳: روزای-دورفمن
وضعیت تشخیص پاتولوژی در زمانی که تو وارد این رشته شدی چگونه بود و با چه پرسشهای بزرگی روبرو بودی؟ آن زمان دانش پاتولوژی سرطان کاملاً پیشرفت کرده بود ولی امکان کشف تغییرات و بیماریهای جدید در زیر میکروسکوپ نوری همچنان وجود داشت. این روزها…
خوان روزای: ۲۰۲۰-۱۹۴۰ – بخش ۲: آمریکا
پس گفتی به آمریکا رفتی؟ بله. باز هم خوششانس بودم. گاهی فکر میکنم یکی آن بالا دوستم دارد. چون خیلی جاها در زندگی شانس آوردهام. درست همان هفته که تصمیم گرفتم به آمریکا بروم، یکی از دوستانم گفت، “میدونی قراره کی این هفته تو بوینسآیرس…