دانشجویان پزشکی کالج پزشکی دانشگاه ورمونت به روش متفاوتی آموزش می‌بینند. کلاس‌های سخنرانی اساتید به‌تدریج برچیده شده و روش‌های آموزش فعال (active learning) و تعاملی به شکل حل مسئله جای روش‌های سنتی را می‌گیرد. هدف دانشگاه ورمونت این است که تا سال 2019 کلاس‌های سخنرانی به‌طور کلی تعطیل شود. تاکنون تقریباً نیمی از این کار انجام شده است.
دکتر ویلیام جفریز، استادیار ارشد این کالج، اخیراً ضمن اعلام این موضوع در گفتگو با بوستون گلوب، گفت: “تقریبا همه دانشکده‌های پزشکی این کار را شروع کرده‌اند.” به نظر او، دانشجویان سخنرانی را ترجیح می‌دهند چون پاسخ سؤالات امتحانی در همین سخنرانی‌ها نهفته است. اساتید نیز سخنرانی را ترجیح می‌دهند چون تکرار همان کاری است که سال قبل انجام داده‌اند. ولی شواهد نشان می‌دهد دانشجویان عملکرد بهتری در محیط‌های تعاملی که نقش فعال‌تری به آنان می‌دهد، دارند. بیشتر مطالب تئوری در عرض چند هفته فراموش می‌شود.
دانشکده‌های پزشکی به شکل سنتی دو سال آموزش تئوری دارند. اکنون دانشگاه ورمونت سال دوم تئوری را حذف کرده و دانشجویان را زودتر از موعد وارد دوره‌های عملی می‌کند. در سال اول تئوری نیز با استفاده از ابزارهایی مانند ویدئو، اسلاید یا متونی که پیش از کلاس در اختیار دانشجویان قرار می‌گیرد، نقش فعال‌تری به آنان داده می‌شود. دانشجویان در کلاس به گروه‌های 6 نفری تقسیم می‌شوند و به بحث می‌پردازند.
سپس هر دانشجو موضوعی را برای تحقیق انتخاب می‌کند تا در جلسه بعد مورد بحث قرار گیرد. نمونه آن درس فارماکوکینتیک است که شامل تعداد زیادی معادله ریاضی است. اگر بخواهیم این درس را به صورت سخنرانی ارائه کنیم، مطالب به شدت خسته‌کننده و فرّار است. ولی حل مسائل فارماکوکینیک در کلاس‌های تعاملی و به روشی که گفته شد، بازده بیشتری دارد و دانشجویان مطلب را فراموش نخواهند کرد.
