مطالعه ای موسوم به B-Path در شماره ی مارس مجله ی Annals of Internal Medicine نشان می دهد پاتولوژیست ها در حدود ۲۵% موارد در تشخیص بدخیمی یا خوش خیمی ضایعات پستان در نمونه ی بیوپسی اتفاق نظر ندارند.
هر سال در ایالات متحده حدود ۱.۶ میلیون بیوپسی پستان انجام می شود و معیارهای تشخیص بدخیمی آن ها توسط پاتولوژیست کاملاً مشخص و تعریف شده است. در این مطالعه، اسلایدهای ۶۰ نمونه بیوپسی پستان توسط ۱۱۵ پاتولوژیست با حداقل یک سال تجربه در ۸ ایالت آمریکا دیده شد.
هم خوانی در تشخیص به طور کلی ۷۵.۳%، سرطان مهاجم ۹۶%، کارسینوم داکتال درجا (DCIS) ۸۴%، هیپرپلازی آتیپیک ۴۸%، و ضایعات خوش خیم بدون آتیپی ۸۷% گزارش شده است. بیشترین خطای تشخیصی در موارد هیپرپلازی آتیپیک و توسط پاتولوژیست هایی روی داده که در آزمایشگاه های کوچک تر یا مراکز غیردانشگاهی کار می کنند و بیشتر این موارد نیز از زنانی بوده که بافت پستان متراکم داشته اند.
البته محدودیت اصلی این مطالعه این است که شرکت کنندگان امکان مشاهده ی اسلایدهای دیگر، برش مجدد، بررسی تکمیلی یا مشاوره نداشته اند. به همین دلیل توصیه می شود پاتولوژیست ها در موارد شک به تشخیص به ویژه در ضایعات آتی پیک، همه ی اسلایدها را همراه با برش های مکرر مرور کرده و حتماً با همکاران باتجربه تر خود مشورت کنند.
همچنین استفاده از نشانگرهای مولکولی و ایمونوهیستوشیمی (IHC) در موارد مشکوک به تشخیص کمک می کند، اما این احتمال که بررسی های تکمیلی فوق در آینده در همه ی بیوپسی های پستان به صورت روتین انجام شود، نیاز به مطالعات بیشتری خواهد داشت.
