گزارشی در مجله بالینی بیماریهای عفونی در ماه آوریل نشان می دهد میزان کمبود داروهای آنتی بیوتیک در ایالات متحده طی دهه گذشته شدت یافته است. تعداد کمبود از 10 مورد در ماه پیش از ژوئیه 2007 به 18 مورد در ماه پس از آن رسیده است. میانگین مدت کمبود هر دارو نیز از 6 ماه فراتر رفته است.
بیشترین کمبود مربوط به مروپنم، سفوتتان، پیپراسیلین- تازوباکتام، آزیترومایسین، آزترئونام، و نافسیلین بوده و برای یک پنجم آنتی بیوتیک ها بیش از یک بار کمبود گزارش شده است.
حدود نیمی از موارد کمبود مربوط به پاتوژنهای پرخطر مانند پسودومونا آئروژنوزا، استافیلوکوک طلایی مقاوم به متی سیلین، کلستریدیوم دیفیسیل، انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم و جذام است. بیش از 40% موارد کمبود به دلایل ناشناخته، 24% به دلیل مشکلات تولید، و 13% ناشی از مشکلات پخش بوده است.
به نظر مؤلفین این گزارش، برای مقابله با مشکلات فوق و به حداقل رساندن عوارض ناشی از کمبود آنتی بیوتیکها، اتخاذ راهبردهای جامع با هدف افزایش اطلاع رسانی و ارتباطات، استفاده از الگوریتم های جایگزین و اعمال سیاستهای نظارتی ضروری به نظر می رسد.
