طی سالهای پایانی قرن بیستم و با آغاز قرن 21، بازار فناوری های نوین در زمینه تشخیص و درمان بیماریها چنان پر رونق شد که بیمارستان ها در اروپا و آمریکا اقدام به راه اندازی بخش های جراحی روباتیک و خرید دستگاه های گرانقیمت پرتودرمانی برای بیماران مبتلا به سرطان کردند. هزینه مهم نبود. شرکت های بیمه مشکلی با پرداخت نداشتند. ولی بحران اقتصادی یکی دو سال اخیر همه معادلات را به هم ریخته است. میزان سرمایه گذاری در زمینه فناوری های نوین پزشکی در خوشبینانه ترین آمارها به یک سوم تقلیل یافته است. در مقابل، توجه سرمایه گذاران به فناوری های ارزانقیمت معطوف شده است. البته بیشتر بیمارستان ها از فناوری هایی که هزینه های جاری را کاهش می دهند، همچنان استقبال می کنند. به عنوان مثال، برآورد شده بیمارستان ها به طور متوسط تقریباً بازای هر 2 تخت بیمارستانی یک نفر را برای کنترل صورتحساب ها و کاغذبازی های مرتبط با آن ها استخدام می کنند. بنابر این اگر یک فناوری جدید بتواند این کار را دقیق تر از انسان انجام دهد و هزینه های جاری را هم کاهش دهد، از آن استقبال خواهد شد. و یا نصب تلویزیون در داخل هر اتاق و مقابل هر بیمار تا پزشکان و پرستاران بتوانند از طریق آن راهنمایی ها و آموزش های لازم را به طور مکرر و در بین فیلم ها و سریال ها ارائه دهند، منجر به کاهش خطاهای درمانی و صرفه جویی در هزینه های ناشی از آنها خواهد شد. نمونه دیگر از فناوری هایی که مورد توجه قرار گرفته اند تولید تجهیزات و مواد مصرفی ضد میکروبی است که احتمال عفونت را به شدت کاهش می دهند. به عنوان مثال، هزینه تحمیلی ناشی از ابتلای هر بیمار به عفونت بیمارستانی حدود 50 هزار دلار برآورد می شود که بیشتر شرکت های بیمه از پرداخت آن شانه خالی می کنند.