این مضمون مقاله جالبی است که در شماره ژانویه 2015 مجله Annals of Internal Medicine به چاپ رسیده است. نشستن به مدت طولانی از عوارض شهرنشینی و زندگی مدرنی است که خود عامل بسیاری از بیماریهای انسان امروزی است. پژوهشگران با تحلیل نتایج 47 مطالعه بزرگ در این زمینه نشان دادند حتی با فعالیت جسمانی شدید هم نمی توان آثار منفی زندگی بی حرکت را به طور کامل خنثی کرد.
تعریف زندگی بی حرکت این است که انسان در حالت بیداری هم حرکت جسمی چندانی نداشته و انرژی اندکی مصرف کند. نمونه بارز آن افرادی هستند که بیشتر اوقات نشسته و تلویزیون تماشا می کنند. افزایش زمان بی حرکتی، عامل مستقل و معنی دار افزایش خطر مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی عروقی، سرطان، و هر علت دیگری است. همچنین زندگی بی حرکت، خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی، سرطان، و دیابت نوع 2 را افزایش می دهد. ورزش باعث کاهش خفیف این خطر می شود ولی آن را به طور کامل خنثی نمی کند.
یافته فوق پیامهای بزرگی دارد. زندگی در جوامع نوین طوری مهندسی شده که انسان از نظر اجتماعی و جسمانی محکوم به نشستن طولانی مدت است. یک ساعت ورزش در طول یک شبانه روز نباید این احساس را به ما بدهد که می توانیم 23 ساعت باقیمانده را با خیال راحت بنشینیم. وقت آن است که به قول معروف تکانی به خودمان بدهیم.
