تصور کنید در داخل آسانسور متوجه می‌شوید که با یک فرد ناآشنا تنها هستید. واکنش شما چیست؟ به کفش خود زل می‌زنید؟ با گوشی همراه خود ور می‌روید؟ دزدکی نگاهی به فرد غریبه می‌اندازید؟ یا سر صحبت را با او باز می‌کنید؟
بیش‌تر افراد در این قبیل موقعیت‌ها به گوشی خود پناه می‌برند ولی این تحقیق از شماره آوریل بولتن Personality & Social Psychology نشان می‌دهد تعاملات کوتاه‌مدت با افرادی که نمی‌شناسیم می‌تواند اثر قابل توجهی بر خلقیات ما داشته باشد. هرچند، در اغلب اوقات، اضطراب اجتماعی چنین امکانی به ما نمی‌دهد و سعی می‌کنیم حضور غریبه‌ها را نادیده بگیریم. مثلا این نگرانی که مصاحبت با ما ممکن است برای آن فرد غریبه خوشایند نباشد. براساس این پژوهش، حتی تعامل کوتاه‌مدت باعث می‌شود اوقات لذت‌بخش‌تری را تجربه کنیم. گاهی این تعامل می‌تواند حرکت یا جمله کوتاهی باشد که نشان دهد شما متوجه حضور آن فرد هستید.
بدترین کار این است که خود را با گوشی همراه سرگرم کنید. شاید بگویید آن احساس خوش ناشی از تعامل با یک فرد غریبه، پس از مدت کوتاهی از بین خواهد رفت ولی تحقیقات نشان می‌دهد یک زندگی شاد از تکرار اتفاقات مثبت تشکیل شده است و حتی تجربه‌های کوچک مثبت می‌تواند در نهایت منجر به تفاوت چشمگیر شود.
