شماره آوریل J Am Coll Cardiol به انتقاد از سامانه پیوند قلب ایالات متحده و قرار گرفتن وضعیت فعلی بیماران از نظر درمانی و ابزارهای مورد استفاده در برنامه اولویت‌بندی پیوند قلب پرداخته است. در سرتاسر جهان، کمبود اهداکننده یکی از مشکلات اساسی افرادی است که نیاز به پیوند قلب دارند. در آمریکا اولویت افراد در نوبت پیوند براساس نوع درمان‌هایی است که دریافت می‌کنند و به شاخص‌های عینی نارسایی قلبی توجه نمی‌شود.
این نگرانی وجود دارد که برخی بیماران غیر بدحال (که مثلاً مبتلا به شوک قلبی نیستند) با هدف جلو انداختن نوبت پیوند، تحت درمان‌های اضافی (مثلاً با اینوتروپ‌ها و بالون پمپ داخل-آئورتی) قرار بگیرند. این مطالعه بین سال‌های 2010 تا 2015 نشان می‌دهد از 12726 داوطلب بدون شوک قلبی در 108 مرکز آمریکا، 12% آنان تحت درمان اینوتروپ با دوز بالا و بالون پمپ داخل-آئورتی غیرضروری قرار گرفته‌اند تا در فهرست نوبت پیوند در اولویت 1A قرار گیرند. این رقم در برخی مراکز تا 68% گزارش شده است.
به‌نظر محققین، رویه فعلی باید تغییر یابد. قرار است در سال جاری میلادی، تعداد معیارهای اولویت‌بندی افرادی که نیاز به پیوند قلب دارند، دوبرابر شود، تا زمینه این قبیل سوءاستفاده‌ها محدودتر شود.