نظرات متناقضی درباره استفاده از داروی خوراکی برای کنترل دیابت بارداری وجود دارد. برخی پزشکان ترجیح می‌دهند برای کنترل دیابت بارداری به‌جای انسولین تزریقی، داروی خوراکی (گلیبوراید یا متفورمین) تجویز کنند. کالج متخصصین زنان و زایمان آمریکا (ACOG) و انجمن طب مادر و جنین (SMFM) در اوایل سال 2018 دستورالعمل‌هایی برای درمان دیابت بارداری در شماره‌های فوریه و مه American Journal of Obstetrics & Gynecology منتشر کردند. این دو سازمان در زمینه انسولین به‌عنوان درمان ارجح دیابت بارداری در صورت عدم موفقیت درمان تغذیه‌ای (کنترل رژیم غذایی) توافق دارند ولی نظرات آنان درباره داروهای خوراکی به‌عنوان جایگزین انسولین متفاوت است (ACOG مخالفت بیشتری با این کار دارد).
مصرف گلیبوراید به‌جای انسولین در بارداری طی سال‌های اخیر افزایش قابل توجه داشته است. مطالعه‌ای که در ماه مه در JAMA منتشر شد نشان می‌دهد گلیبوراید از نظر نتایج جنینی شامل ماکروزومی، هیپوگلیسمی و هیپربیلی‌روبینمی نوزادی، از انسولین بهتر یا حتی در حد آن هم نیست. شیوع عوارض فوق در این مطالعه برای گلیبوراید و انسولین به‌ترتیب 27.6% و 23.4% گزارش شده است. به‌علاوه، شیوع هیپوگلیسمی مادر نیز مانند هیپوگلیسمی نوزاد در گلیبوراید بیشتر از انسولین بوده است.
در مورد متفورمین نیز، نتایج پری‌ناتال در بهترین حالت معادل با انسولین است. به‌نظر می‌رسد متفورمین باعث کاهش شیوع اضافه‌وزن و پرفشاری در ارتباط با بارداری می‌شود و خطر هیپوگلیسمی شدید نوزادی را نیز کاهش می‌دهد. محدودیت اصلی متفورمین، شیوع نسبتاً بالای موارد شکست درمان و عدم کنترل دیابت است و حدود یک‌سوم زنان بارداری که متفورمین مصرف کرده‌اند، در نهایت برای کنترل گلیسمیک ناچار می‌شوند انسولین مصرف کنند.
برخلاف گلیبوراید، متفورمین از جفت عبور می‌کند ولی تاکنون هیچ موردی از ناهنجاری جنین در اثر مصرف گلیبوراید یا متفورمین در بارداری گزارش نشده است، هرچند پیامدهای تجویز این داروها به زنان باردار در طولانی-مدت هنوز روشن نیست. برخلاف کالج متخصصین زنان و زایمان آمریکا، انجمن طب مادر و جنین اعلام کرده متفورمین می‌تواند به عنوان داروی خط اول درمان دیابت بارداری، جایگزین انسولین شود.
