تامپون یا نوار بهداشتی؟ این چیزی است که در اغلب سوپرمارکت ها بخش مجزایی، اغلب در یک گوشه ی مخفی، برایش در نظر گرفته اند.
اما دنیا عوض شده است.
شاید بتوان سال 2015 را سال خونریزی ماهانه نامید، چون حجم قابل توجه و بی سابقه ای از اخبار جهان و پست های رد و بدل شده در رسانه های اجتماعی، به ویژه در ماههای آخر 2015 بر روی این عنوان متمرکز شد.
کران گاندی، دونده ای که ماراتن لندن را در حالی به پایان رساند که خونریزی ماهانه باعث قرمزی لباسش شده بود. دونالد رامپ، داوطلب انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که با الفاظ ناشایستی به مگین کلی، ژورنالیست آمریکایی گفته بود “هر جایی میره ازش خون بیرون میاد.” و در نهایت هشتگ #خونریزی_ماهانه_شرمساری_نیست (#PeriodsAreNotAnInsult) که یک باره فضای مجازی را منفجر کرد.
به نظر پژوهشگران، این سر و صداها به نفع زنان است و در نهایت به گزینه های بهتر و از نظر زیست محیطی مناسب تری برای خونریزی ماهانه منجر خواهد شد. هیچ زمانی در طول تاریخ به این حد به موضوع فوق توجه نشده است. حتی مجله ی Cosmopolitan سال 2015 را “سال همگانی شدن خونریزی ماهانه” نامید. یک مطالعه نشان داده استفاده از اصطلاح “خونریزی ماهانه” در سال 2015 نسبت به 2010 در پنج خروجی ملی خبر در ایالات متحده بیش از سه برابر شده است.
در ماه آوریل، یک اتفاق بزرگ رقم خورد. کران گاندی، موسیقیدان و فعال حقوق زنان ساکن لس آنجلس، در حالی که خونریزی داشت و بدون تامپون یا نوار بهداشتی در ماراتن لندن شرکت کرد. او اجازه داد خون ماهانه بی هیچ مانعی جاری شود تا به همه بگوید این موضوع مایه ی شرمساری هیچ زنی نیست.
گاندی می گوید “همین که آزادانه می توانیم درباره ی خونریزی ماهانه حرف بزنیم، گام بزرگی در این حرکت انقلابی است.” لکه ی قرمز خون در لباس نارنجی رنگ او در خط پایان ماراتن به خوبی به چشم می خورد.
و آن هشتگ به دنبال اظهارات رامپ غوغایی به پا کرد. “این یک چیز طبیعی است. بحث را عوض کنید. تابو را بشکنید.” چرا باید هر سال یک آیفون جدید به بازار بیاید اما طی قرن های متمادی هیچ گزینه ی جدیدی برای خونریزی ماهانه پیش روی زنان گذاشته نشده است؟ نوار بهداشتی اولین بار در 1888 وارد بازار شد و تامپون در دهه ی 1930 رواج یافت. نوارهای چسب دار در دهه ی 1970 و فنجان (menstrual cup) در دهه ی 1980 و بعد از آن دیگر هیچ!
بر اساس آمار رسمی، حدود دو سوم زنان در آمریکا نوار بهداشتی را ترجیح می دهند و تامپون گزینه ی غالب بعدی در یک سوم زنان است. هزینه ی فرآورده های یک بار مصرف فوق در آمریکا در سال 2014 حدود 3 میلیارد دلار برآورد شده است. یعنی هر زن حدود 33 دلار در سال. ارائه ی گزینه هایی که امکان مصرف مجدد را فراهم کنند (مانند DivaCup، و Thinx)، علاوه بر صرفه جویی اقتصادی، فواید زیست محیطی قابل توجهی نیز خواهد داشت.
درسی که می آموزیم این است که تابوها باعث محدودیت دامنه ی لغاتی می شوند که مردم می توانند با آن درباره ی مشکلات حرف بزنند. اگر نتوانیم درباره مشکلات خود حرف بزنیم، چگونه می توانیم آنها را حل کنیم؟
