این پژوهش از شماره ماه مه Ann Emerg Med نشان می‌دهد به‌جای معیارهای پیچیده‌ای مانند ضریب اغماء گلاسکو (Glasgow Coma Scale) یا جی‌سی‌اس می‌توان از معیارهای ساده‌تری مانند “بیمار از دستورها پیروی نمی‌کند” استفاده کرد. به‌طور مرسوم یکی از اجزای ثابت ارزیابی بیماران ترومایی در همه مراکز اورژانس، محاسبه ضریب اغماء است.
براساس دستورالعمل مرکز مراقبت و پیشگیری از بیماری ایالات متحده (CDC) بیماران ترومایی باید به نزدیک‌ترین مرکز درمانی منتقل شوند مگر این‌که جی‌سی‌اس آنان کمتر از 14 باشد، که در این‌صورت، انتقال بیمار به مراکز مجهزتر ضروری است. محاسبه ضریب گلاسکو، به‌ویژه برای تکنسین اورژانس، می‌تواند اندکی پیچیده باشد:
ارتباط چشمی 4 نمره، ارتباط کلامی 5 نمره و ارتباط حرکتی 6 نمره دارد. فردی که بتواند چشمانش را باز کند، به پرسش‌ها پاسخ معنی‌دار بدهد و اندام‌هایش را به‌طور هدف‌مند حرکت دهد، نمره کامل را می‌گیرد و جی‌سی‌اس 15 دارد. جی‌سی‌اس 3 در فردی که باوجود محرک دردناک هیچ واکنش چشمی یا کلامی یا حرکتی نشان ندهد، به‌معنی اغمای کامل و مرگ مغزی است.
این مطالعه بر روی حدود 48 هزار بیمار ترومایی نشان می‌دهد معیارهای ساده‌تری مانند “بیمار از دستورها پیروی نمی‌کند” کارایی معادل جی‌سی‌اس کمتر از 14 دارد.
