مرکز کنترل بیماریها (CDC) اعلام کرد نوزادان مادرانی که طی بارداری در نواحی شیوع عفونت زیکا سکونت داشته یا به این مناطق سفر کرده اند، علائم میکروسفالی ندارند و از نظر عفونت زیکا آزمایش نشده اند یا آزمایش آنان منفی بوده، باید تحت مراقبت های روتین و عادی قرار گیرند.
در صورت مشاهده ی هر گونه اختلالات غیرعادی به اضافه ی میکروسفالی یا کلسیفیکاسیون داخل جمجمه ای در این نوزادان، پیش از آزمایش نوزاد، آزمایش مادر از نظر عفونت زیکا باید انجام شود.
عفونت زیکا در اطفال معمولاً خفیف است. در هر کودکی که طی 2 هفته ی گذشته در مناطق شیوع زیکا بوده و در حال حاضر دست کم 2 مورد از علائم تب، بثورات جلدی، التهاب ملتحمه (کنژنکتیویت)، یا درد مفصلی (آرترالژی) را داشته باشد، شک به عفونت زیکا مطرح می شود. علائم فوق در نوزادان زیر 2 هفته در صورتی شک به این عفونت را مطرح می کند که مادر 2 هفته پیش از زایمان در مناطق زیکا حضور داشته باشد.
شیردهی در مادران مبتلا به زیکا بلامانع است. با این که RNA ویروس زیکا در شیر این مادران یافت شده است، شواهدی از انتقال ویروس از راه شیردهی در دست نیست.
