این مقاله از شماره نوامبر مجله PLOS Biology به بررسی یک مطالعه قدیمی از زاویهای تازه پرداخته است. براساس نتایج پروژه 256 که در سال 1965 با حمایت برخی شرکتهای صنایع غذایی انجام شد، مصرف قند باعث افزایش چربیخون و خطر ابتلا به بیماری قلبی و سرطان در موش میشود. در دهه 60 میلادی، این ایده که رژیم غذایی میتواند در خطر بیماری قلبی مؤثر باشد، یک ایده نو بود. بحث اصلی درباره نقش قند و چربی بود. برخی شرکتهای غذایی تمایل داشتند چربی را مقصر اصلی معرفی کنند.
نمونه آن، مقالهای در New England Journal of Medicine درباره تحقیقاتی بود که به طور مخفیانه توسط بنیاد پژوهشی قند (Sugar Research Foundation) حمایت میشد. نتایج اولیه تحقیقات نشان میداد رژیم غذایی با قند بالا، سطح تریگلیسرید موش را افزایش میدهد که نشاندهنده افزایش خطر بیماری قلبی است. باکتریهای روده در این فرآیند نقش مؤثری دارند. همچنین، سطح مهارکننده بتاگلوکرونیداز در ادرار این موش کاهش مییابد که نشاندهنده افزایش خطر سرطان مثانه است. هیچیک از آثار فوق در موشهایی که رژیم غذایی با نشاسته بالا و یا آنتیبیوتیک مصرف کردند دیده نشد.
مطالعه در مراحل مقدماتی متوقف شد. دلایل این کار، اتمام بودجه و تأخیر در آماده شدن نتایج عنوان شد. ولی منتقدین معتقدند شرکتهای صنایع غذایی واقعیت را مخفی کردهاند. در سالهای اخیر شواهد بیشتری درباره نقش قند در افزایش خطر بیماری قلبی بهدست آمده است. پرسش این است که آیا دستیابی به این شواهد، 60 سال زودتر، امکانپذیر بود؟