این مقاله از شماره دسامبر Ann Intern Med به ارائه تازه‌ترین توصیه‌های کالج پزشکان آمریکا و مرکز کنترل بیماری‌ها (CDC) در زمینه هپاتیت B پرداخته است. براساس برآوردها حدود یک میلیون نفر در ایالات متحده و 257 میلیون نفر در جهان مبتلا به عفونت مزمن ویروس هپاتیت B هستند که حدود دوسوم آنان از بیماری خود بی‌اطلاع هستند. واکسیناسیون همگانی در بسیاری از مناطق جهان باعث کاهش موارد عفونت حاد شده و گزارش موارد عفونت حاد در ایالات متحده حدود 90% کاهش یافته است.
در این زمینه یکی از چالش‌های اصلی در آمریکا، عدم پوشش کامل واکسیناسیون در بزرگسالانی است که در معرض خطر ابتلا به هپاتیت B هستند. همچنین، تنها 10% تا 15% بزرگسالان مبتلا به عفونت هپاتیت B که مشمول شرایط دریافت داروی ضدویروسی هستند، این دارو را دریافت می‌کنند.
رؤوس این توصیه‌ها به شرح زیر است:
– غربال‌گری شامل سه آزمایش HBs Ag، Anti-HBc Ab، و Anti-HBs Ab در گروه‌های پرخطر شامل متولدین همه کشورهای آفریقایی و آسیایی و بیشتر کشورهای اروپای شرقی و خاورمیانه، مردان هم‌جنس‌گرا، مصرف‌کنندگان داروی تزریقی (مبتلایان به اعتیاد تزریقی)، زندانیان، مبتلایان به عفونت HIV یا هپاتیت C، افرادی که در تماس با مبتلایان به عفونت ویروس هپاتیت B هستند، اطفالی که از مادر مبتلا به عفونت هپاتیت B متولد می‌شوند، بیمارانی که نیاز به درمان سرکوب ایمنی دارند، مبتلایان به بیماری مرحله انتهایی کلیه (ERSD)، افرادی که آنزیم کبدی آلانین آمینوترانسفراز (ALT) بالا دارند، و زنان باردار توصیه می‌شود.
– واکسیناسیون هپاتیت B در افرادی که به‌دلیل تماس جنسی در معرض خطر ابتلا به عفونت هپاتیت B هستند، افرادی که در معرض تماس با خون یا مایعات بالقوه آلوده هستند، مبتلایان به هرگونه بیماری مزمن کبد (شامل افزایش بیش از 2 برابر حد بالای طبیعی آنزیم کبدی ترانس‌آمیناز)، زنان بارداری که در زمان بارداری در خطر ابتلا به عفونت ویروس هپاتیت B هستند، و مسافرانی که قصد مسافرت به کشورهایی دارند که میزان عفونت آندمیک هپاتیت B متوسط یا بالا دارند، توصیه می‌شود.
– افرادی که آزمایش غربال‌گری هپاتیت B آنان مثبت می‌شود باید برای مشاوره و دریافت داروی ضدویروس و پیگیری درمان به یک پزشک باتجربه معرفی شوند.
