این توصیه‌ها از جانب بورد متخصصین زنان و زایمان آمریکا در شماره ژانویه بولتن کالج متخصصین زنان و زایمان آمریکا منتشر شده است. تهوع و استفراغ بارداری در اولین فرصت ممکن باید درمان شود تا از پیشرفت آن به hyperemesis gravidarum (تهوع و استفراغ شدید بارداری) جلوگیری شود. توصیه‌ها براساس اعتبار مطالعات انجام‌شده سطح‌بندی شده است.
– حدود 50 تا 80 درصد زنان باردار، تهوع را تجربه می‌کنند و حدود نیمی از این افراد دچار استفراغ می‌شوند. شکل شدید آن می‌تواند تغذیه را مختل و منجر به بستری شدن بیمار شود.
– زمان شروع علائم اهمیت دارد. علائم تقریباً در همه زنان باردار پیش از هفته 9 شروع می‌شود و اگر بیماری پس از هفته 9 برای اولین بار دچار تهوع و استفراغ شود، سایر تشخیص‌های افتراقی باید مد نظر قرار گیرد.
– سابقه بیماری قبلی (سنگ صفرا، گاستروپارزی دیابتی) باید مورد توجه قرار گیرد.
– تهوع و استفراغ شدید، شایع‌ترین علت بستری شدن در بیمارستان در سه‌ماهه اول بارداری و دومین علت بستری شدن در کل طول بارداری پس از زایمان زوددرس است. تعریف واحدی برای آن وجود ندارد و تشخیص براساس رد سایر تشخیص‌ها استوار است.
– اولین خط درمان شامل ویتامین B6 به‌تنهایی یا همراه با دوکسیلامین است (سطح A).
– مصرف مکمل ویتامین به‌مدت یک‌ماه پیش از لقاح می‌تواند به کاهش وقوع و شدت تهوع و استفراغ کمک کند.
– در موارد تیروتوکسیکوز گذرا یا اختلالات آزمایش‌های تیروئید که با تهوع و استفراغ شدید بارداری همراه است، درمان حمایتی کافی است و مصرف داروهای ضدتیروئید توصیه نمی‌شود.
– زنجبیل به‌عنوان یک گزینه غیردارویی می‌تواند به رفع تهوع و استفراغ بارداری کمک کند (سطح B).
– متیل‌پردنیزولون در تهوع و استفراغ مقاوم به درمان مؤثر بوده است و به‌عنوان آخرین روش درمان توصیه می‌شود.
– درمان زودرس تهوع و استفراغ می‌تواند به پیشگیری از پیشرفت آن به hyperemesis gravidarum کمک کند (سطح C).
