عزیز افشاری
باشگاه مجلات (ژورنال کلاب)

تازه‌ترین توصیه‌ها در زمینه بیماری ریوی انسدادی مزمن (COPD)

رئوس این توصیه‌ها که توسط 22 نفر از صاحب‌نظران در زمینه COPD در راستای راهبردهای جهانی برای تشخیص، درمان و پیشگیری از COPD در سال 2017 ارائه و در شماره ژانویه American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine منتشر شده به شرح زیر است:

–          پزشکان در هر بیمار با تنگی نفس، سرفه یا خلط مزمن و یا سابقه تماس با عوامل خطرساز، باید به فکر تشخیص COPD باشند.

–          انجام تست تنفس (اسپیرومتری) برای تشخیص COPD الزامی است. نسبت FEV1/FVC کمتر از 0.7 پس از مصرف برونکودیلاتور، تشخیص محدودیت پایدار جریان هوا (persistent airflow limitation) را قطعی می‌سازد.

–          هدف از ارزیابی COPD تعیین شدت محدودیت جریان هوا، تأثیر بیماری بر وضعیت سلامت بیمار، و خطر وقایع آتی (مانند تشدید بیماری، بستری شدن در بیمارستان، یا مرگ) به منظور هدایت درمان است.

–          بیماری‌های مزمن هم‌زمان در مبتلایان به COPD شایع بوده و باید درمان شوند، زیر به طور مستقل ممکن است بر میزان مرگ‌و‌میر و بستری شدن در بیمارستان مؤثر باشند.

–          ترک سیگار نقش کلیدی دارد. درمان دارویی و نیکوتین جایگزین، میزان موفقیت در ترک سیگار را افزایش می‌دهند.

–          اثربخشی سیگار الکترونیک و ایمنی آن به عنوان یک روش ترک سیگار، قطعی نیست.

–          درمان دارویی در هر بیمار باید با توجه به شدت علائم، خطر حملات تشدید بیماری، عوارض دارویی، وضعیت‌ها و بیماری‌های هم‌زمان، دسترسی به دارو و قیمت آن، پاسخ بیمار به درمان، ترجیحات بیمار و امکان استفاده از چند ابزار تجویز دارو انجام شود.

–          تکنیک استفاده از اسپری باید به صورت دوره‌ای ارزیابی و مرور شود.

–          واکسن آنفلوانزا و پنوموکوک، خطر عفونت‌های تنفسی تحتانی را کاهش می‌دهند.

–          توان‌بخشی ریه به بهبود علائم، و ارتقای کیفیت زندگی کمک می‌کند.

–          در افرادی که دچار هیپوکسمی شدید در حال استراحت هستند، درمان طولانی اکسیژن باعث افزایش بقا می‌شود.

–          تجویز روتین اکسیژن در افرادی که شرایط پایدار دارند توصیه نمی‌شود.

–          در افرادی که دچار هیپرکاپنی مزمن شدید بوده و سابقه بستری به دلیل نارسایی حاد تنفسی دارند، تهویه غیرتهاجمی به مدت طولانی ممکن است باعث کاهش مرگ‌و‌میر و پیشگیری از بستری مجدد شود.

–          در برخی موارد آمفیزم پیشرفته و مقاوم به درمان طبی، اقدامات جراحی یا برونکوسکوپی ممکن است مفید باشد.

–          در COPD پایدار، ترکیب یک کورتون استنشاقی همراه با آگونیست طولانی‌اثر بتا مؤثرتر از هر یک از این داروها به تنهایی است.

–          درمان منظم با کورتون استنشاقی، خطر پنومونی را به ویژه در COPD شدید افزایش می‌دهد.

منبع

مطالب مرتبط

طبقه‌بندی جدید صرع

عزیزافشاری
7 سال قبل

جدیدترین توصیه ها در زمینه ی غربالگری سرطان پستان

عزیزافشاری
9 سال قبل

نگرانی مالی خطر سکته قلبی را 13 برابر افزایش می‌دهد

عزیزافشاری
7 سال قبل
خروج از نسخه موبایل