سیر خوشمزه است. ولی بد بوست. اگر مقدار کافی از آن مصرف کنید نه تنها خون آشام بلکه هیچ جنبنده دیگری از 2 متری شما عبور نخواهد کرد. برخی مطالعات اولیه نشان داده اند سیر دارای خواص ضد میکروبی است. مطالعه دیگری نشان داده مصرف سیر خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهد. در هر حال اگر سیر دارای چنین اثرات مفیدی باشد، مقدار مصرف باید آنقدر باشد که به کار بیاید. در این صورت، حداقل فایده آن کاهش سرایت بیماریهاست چون هیچ کس به شما نزدیک نخواهد شد.
ولی چه چیزی پس از مصرف سیر در تنفس شماست که اینچنین ناخوشایند است؟ در این ویدئو چند نفر از انجمن شیمی آمریکا و بلاگ Compound Interest به این پرسش پاسخ داده اند.
خُرد کردن یا له کردن سیر باعث آزاد شدن ترکیب آلیسین می شود که خود به چهار ترکیب بودار تجزیه می شود. بدبوترین آنها آریل متیل سولفید است، که می تواند در بدن شما به مدت طولانی باقی بماند. این ترکیب نه تنها وارد هوای بازدم شما می شود، بلکه به جریان خون راه می یابد و از راه عرق، ادرار و مدفوع دفع می شود.
پس از مصرف سیر، خلاص شدن از شرّ این ماده شیمیایی بسیار مشکل است. انسان و حیوانات نسبت به کمترین میزان ترکیبات گوگرد به شدت حساس هستند. سوخت و ساز این ترکیبات باعث می شود بو از بین برود. زمان لازم برای فعل و انفعالاتی که منجر به از بین رفتن بوی سیر در بدن می شود در افراد مختلف، متفاوت است ولی در بهترین حالت حداقل 2 روز طول می کشد.
یک پژوهش نشان داده چربی شیر ممکن است به تجزیه سریع تر آریل متیل سولفید کمک کند. در ویدئوی فوق نیز به جعفری اشاره شده است. ولی اینها همه احتمالات است. بهترین توصیه این است که بوی سیر را با یک بوی قوی تر پنهان کنید. مصرف مرکبات می تواند مفید باشد.