بیشتر افرادی که دچار بی اشتهایی عصبی هستند، با دارو و مشاوره بهبود می یابند. ولی بیماری در حدود 20 تا 30 درصد موارد طول می کشد و به تدریج درمان آن مشکل تر و مشکل تر می شود. بی اشتهایی عصبی کشنده ترین بیماری روانی است و متأسفانه در حال حاضر امیدهای چندانی برای این بیماران که بیشتر خانم هستند وجود ندارد. اخیراً پژوهشگران در تورونتو توانسته اند با استفاده از نوعی باطری که در داخل مغز کار گذاشته می شود بی اشتهایی را، البته در گروه کوچکی از بیماران، درمان کنند. این باطری تقریباً شبیه باطریهایی است که در برخی بیماران قلبی که دچار مشکل بی نظمی ضربان قلب (آریتمی) هستند، در داخل قلب کاشته می شود. استفاده از روش فوق پیش از این برای درمان بیماری پارکینسون، به تأیید سازمان غذا و داروی ایالات متحده رسیده و در اختلالات روانی دیگر مانند پرخوری عصبی نیز در دست بررسی است. افسردگی و اضطراب، دو عامل مقاومت به درمانهای رایج در مبتلایان به بی اشتهایی است و اگر این بیماران بتوانند دو عامل نامبرده را کنترل کنند، درمان بی اشتهایی راحت تر انجام می شود.