همین ابتدای کار، برای اینکه خیالتان راحت باشد، بگویم که آنچه در “باشگاه مجلات” اتفاق می افتد در مایه های عکسهای خود گرفت یا سلفی هایی است که به اصطلاح همین طور یهویی گرفته شده و در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته می شود. در زمانه ای که دسترسی به متن کامل یا فول تکست مقالات به سادگی میسر نیست، به ناچار باید به داشته های موجود بسنده کرد. از سوی دیگر، “پزشکان گیل” یک مجله علمی دانشگاهی با مخاطب خاص نیست و سلایق طیف وسیع خوانندگان نیز باید رعایت شود.
معمولاً در ژورنال کلاب گروهی از افراد، هر از چند گاهی دور هم جمع می شوند تا نگاهی نقادانه داشته باشند به مقالات جدید در زمینه یک رشته دانشگاهی، معمولاً علمی یا فلسفی. معمولاً موضوع یک ژورنال کلاب از قبل مشخص شده و مثلاً در پزشکی ممکن است مربوط به پژوهشی در زمینه یکی از موضوعات علوم پایه یا بالینی باشد.
اغلب بحث هایی که در ژورنال کلاب جریان می یابد مربوط به اجزای مختلف پژوهش مانند طراحی، آمار، مناسب بودن کنترل ها، جنبه های کاربردی و غیره است. گاهی چند مقاله با هم بحث می شوند و هدف، نتیجه گیری کلی از مجموع آنهاست. یک هدف مهم دیگر از ژورنال کلاب، اطلاع از جدیدترین دستاوردها در یک زمینه خاص است.
اولین ژورنال کلاب تاریخ در اواسط قرن نوزدهم در یک اتاق کوچک بالای مغازه نانوایی نزدیک بیمارستان سنت بارسلومیوس لندن و توسط جیمز پاژه، جراح انگلیسی ثبت شده که پزشکان در آنجا می نشستند و مجله میخواندند. ولی اولین ژورنال کلاب رسمی در سال 1875 توسط ویلیام اُسلر در دانشگاه مک گیل در مونترال به راه افتاد. اُسلر هدف اصلی خود از این کار را، “خرید و فروش و پخش نشریات دوره ای” عنوان کرده بود. اما، همان طور که عرض کردم، هدف ما در اینجا، همین طور یهویی است. هر چند امکان بحث و تبادل نظر یا هر چیز دیگری، البته در آینده، منتفی نیست.
