این مقاله از شماره فوریه مجله کالج کاردیولوژی آمریکا به بررسی امنیت سایبری و خطر هک شدن ابزارهای کاشتنی قلبی مانند انواع ضربانساز (دفیبریلاتور و پیسمیکر) پرداخته است. نگرانی از هک شدن علاوه بر جنبه کلی آن، برای پزشکان یک مفهوم و جنبه خاص هم دارد. وابستگی فزاینده به رایانه محدود به پروندههای الکترونیک نیست. بسیاری از شرکتهای تجهیزات پزشکی، هوشمندسازی محصولات خود را با استفاده از فناوریهای مختلف آغاز کردهاند.
در سال 2016، احتمال هک شدن دستگاه ضربانساز شرکت آبوت براساس گزارش یک پژوهش سرمایهگزاری، جنجالآفرین شد. شرکت آبوت برای رفع این نقص، یک وصله یا پچ نرمافزاری (firmware patch) معرفی کرد. پچها برای حل مشکلات نرمافزاری یا بهروزرسانی برنامههای رایانهای به همراه اطلاعات پشتیبانی شده آنها طراحی و معمولاً باعث حل مشکلات امنیتی، اشکال نرمافزاری، بهبود پایداری و عملکرد برنامه میشوند. هرچند، وصلههای ضعیف خود میتوانند مشکلات جدیدی را به همراه بیاورند. مثلاً دانلود پچ شرکت آبوت حدود 1 تا 3 دقیقه طول میکشد و طی این مدت، دستگاه کار نمیکند که ممکن است عواقب ناگواری در پی داشته باشد.
کمیته الکتروفیزیولوژی وابسته به کالج کاردیولوژی آمریکا در این مقاله، موضع خود را در زمینه امنیت سایبری تجهیزات پزشکی اعلام کرده است. بهنظر میرسد در حال حاضر، خطر بالقوه هک شدن ضربانسازهای قلبی بسیار اندک است، ولی وجود دارد. خطر نفوذ هکری به درون سامانههای بیمارستانی بیشتر است و این میتواند به معنی عدم امکان کنترل و پایش از راه دور برای بسیاری از تجهیزات پزشکی باشد. همچنین خطر ناشی از هرگونه تلاش برای رفع نقایص امنیتی احتمالی، میتواند بیشتر از خطر هک شدن باشد.