این مقاله از شماره فوریه JAMA Intern Med می‌گوید 11% از افراد بزرگسال آمریکایی در زمانی که دچار علائم عفونت تنفسی حاد بوده‌اند، حداقل یکی از انواع فرآورده‌های کورتیکواستروئید سیستمیک (داروهای حاوی کورتون خوراکی یا تزریقی مانند دگزامتازون، پردنیزولون، بتامتازون، …) را مصرف کرده‌اند. توصیه به تجویز کورتیکواستروئید سیستمیک در عفونت تنفسی در بیماران سرپایی بزرگسال، بدون سابقه آسم یا COPD، هیچ پایه معتبر علمی ندارد.
محققین در این مطالعه به بررسی بیش از 140 هزار مورد مراجعه به‌دلیل عفونت تنفسی (شامل عفونت تنفسی فوقانی، اتیت، سینوزیت، فارنژیت، برونشیت، رینیت آلرژیک، انفلوانزا، یا پنومونی) در بزرگسالان بین سال‌های 2012 و 2014 پرداختند. مبتلایان به آسم یا COPD از مطالعه حذف نشدند.
به‌طورکلی، حدود 11% بزرگسالان مبتلا به عفونت تنفسی حاد، کورتون سیستمیک دریافت کرده‌اند. این رقم در ایالت‌های جنوبی حدود 14% و در غرب میانی حدود 8% است. حدود 23% از این بیماران در لوییزیانا کورتون تزریق کرده‌اند. حدود 17% از پزشکان حتی یک مورد تزریق کورتون ندارند، درحالی‌که حدود 13% به بیش از 40% بیماران خود کورتون تزریق می‌کنند.
عوارض نامطلوب کورتون شامل نکروز آواسکولار سر استخوان ران به‌دفعات گزارش شده است.
