نتایج این متاآنالیز در BMJ مارس 2015، که خود شامل 13 مطالعه با شرکت 5400 بیمار مبتلا به درد ستون فقرات یا استئوآرتریت زانو یا لگن است، نشان می دهد استامینوفن در مقایسه با دارونما هیچ اثر معنی داری در بهبود درد یا ناتوانی یا ارتقای کیفیت زندگی ندارد.
به علاوه، بیمارانی که استامینوفن مصرف می کنند، چهار برابر بیشتر از گروه دارونما دچار اختلال آزمایشهای عملکرد کبد هستند. به نظر پژوهشگران، استامینوفن نباید به عنوان خط اول درمان کمردرد و استئوآرتریت تجویز شود. اقدامات غیردارویی مانند ورزش دارای فوایدی فراتر از دستگاه اسکلتی- عضلانی هستند.
