همخونی ( Consanguinity) در ژنتیک هنگامی است که یک فرد بستگی خانوادگی و خویشاوندی درجه یک یا دو با فرد دیگر داشته باشد. از این دیدگاه همخونی یک فرد با فرد دیگر، فرزندزاده بودن آن فرد از نیای فرد دیگر است. به عبارتی دیگر دو فرد هنگامی همخون هستند که دارای یک نیای مشترک در دودمان خود باشند.
شیوع همخونی بهفاصله کمتر از دو نسل 1 در 10 تولد در جهان است. ازدواج دو فرد خویشاوند با فاصله کمتر از یک نسل در سه کشور ایالات متحده، کره شمالی و چین ممنوع است ولی در این کشورها نیز همخونی گزارش شده است. مثلاً فرزندان حاصل ازدواجهای فامیلی ممکن است به این کشورها مهاجرت کنند.
این مطالعه از شماره آوریل JAMA Psychiatry به بررسی خطر بیماری روانی در افرادی پرداخته که والدین همخون دارند. از 364 فرد متولد شده در ایرلند شمالی که به ایالات متحده مهاجرت کردهاند، والدین 609 نفر (0.2 درصد) آنان خویشاوند درجه یک یا دو بودهاند. شیوع اختلالات خلقی نیازمند درمان دارویی در افرادی که والدین آنان خویشاوند درجه یک هستند سه برابر افرادی است که والدین غیرخویشاوند دارند. احتمال مصرف داروی ضدجنون نیز توسط این افراد دو برابر بیشتر است. شیوع اختلالات روانپزشکی در افرادی که والدین آنان خویشاوند درجه دو هستند نیز، نسبت به افرادی که والدین غیرخویشاوند دارند بیشتر است ولی اختلاف فوق قابل توجه نیست.
ژنهای مختلفی در احتمال ابتلا به اختلالات روانپزشکی مؤثر هستند که اثر هر ژن ممکن است اندک باشد ولی احتمال به ارث رسیدن چندین ژن در ازدواج افراد همخون افزایش مییابد (polygenic loading). همچنین احتمال ازدواج افرادی که صفات نسبتاً مشابهی دارند، بیشتر است (assortative mating). پزشکان در هنگام اخذ شرححال از بیماران مبتلا به اختلالات روانپزشکی و همچنین هنگام ارائه مشاوره پیش از ازدواج، باید به این نکته توجه کنند.