آزمایش بار ویروسی برای تشخیص اچ‌آی‌وی
با معرفی نسل چهارم آزمایش الایزا (ترکیبی آنتی‌ژن پ ۲۴ و آنتی‌بادی ضد اچ‌آی‌وی- ۱و۲) و الگوریتم جدید تشخیص اچ‌آی‌وی در سال ۲۰۱۴ تشخیص اچ‌آی‌وی با دوره پنجره ۴ هفته امکان‌پذیر شد.
یک محدودیت این الگوریتم مواردی است که آزمایش اچ‌آی‌وی به‌طور مکرر مثبت می‌شود و اقدام بعدی یعنی آزمایش افتراقی انجام می‌شود ولی نتیجه آن منفی یا نامشخص است. به همین دلیل توصیه شده الگوریتم فوق تغییر کند.
در این موارد دو تشخیص افتراقی مطرح می‌شود:
۱. عفونت حاد اچ‌آی‌وی: در تعداد اندکی از موارد آنتی‌بادی هنوز تولید نشده و فرد هنوز در دوره پنجره است؛
۲. در بیشتر موارد آزمایش اول مثبت کاذب بوده است.
هم‌اکنون با تأیید اولین کیت آزمایش بار ویروسی آپتیما-هالوجیک (Aptima® HIV-1 Quant Dx Assay) توسط اداره غذا و دارو (FDA) امکان انجام آزمایش کیفی بار ویروسی با هدف تشخیص اچ‌آی‌وی فراهم شده است.
نتایج به دو صورت گزارش می‌شود:
– منفی یا Non-reactive for HIV-1 RNA
– مثبت یا Reactive for HIV-1 RNA
این کیت هنوز برای گزارش نتایج کمّی تأیید نشده ولی چنین قابلیتی را دارد. آزمایش کیفی برخلاف روش کمّی که نیاز به نمونه پلاسما دارد بر روی نمونه سرم هم قابل انجام است.
بنابراین در افرادی که آزمایش الایزا مثبت باشد، گام بعدی آزمایش کیفی بار ویروسی است. اگر آزمایش بار ویروسی مثبت باشد فرد مبتلا به اچ‌آی‌وی است و باید بلافاصله تحت درمان قرار گیرد.
در مواردی که آزمایش بار ویروسی منفی باشد هنوز با قطعیت نمی‌توان گفت که او مبتلا به اچ‌آی‌وی نیست چون ممکن است جزو موارد بسیار نادری باشد که بیمار به اچ‌آی‌وی مبتلا شده ولی بار ویروسی او منفی است (HIV controller یا controller Elite) و یا به اچ‌آی‌وی-۲ مبتلا شده است. انجام آزمایش افتراقی برای تشخیص این موارد همچنان لازم است.
مطالب مرتبط: