دکتر هارلان کرومهولز، سردبیر و مؤسس مجله ی Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes اخیراً در سرمقاله ای تحت عنوان فوق نوشته است:
“صدها سال است که مجلات پزشکی حکم داوران کیفیت پژوهش های پزشکی را داشته اند. اما امروز، به نظر می رسد سنت انتشار کارشناسی شده ی مقالات پزشکی رو به اضمحلال گذاشته است.”
به نظر دکتر کرومهولز، تحولاتی که در زمینه ی ارزیابی و انتشار یافته های پزشکی در حال وقوع است، مطابق میل ویراستاران و کارشناسان مجلات نیست، اما پاسخی است به الگویی که حاصل تغییرات اجتماعی و فناوری است.
او معتقد است مجلات پزشکی با چالش های بنیادینی روبرو هستند که تنها به مدد نوآوری بی وقفه و اشتیاق برای تغییر قابل حل و فصل است: “حداقل 9 نقیصه در الگوی فعلی انتشار مقالات پزشکی وجود دارد که می تواند این حس را ایجاد کند که مجلات به پایان راه خود نزدیک شده اند.”
دکتر کرومهولز این نقیصه ها را برشمرده است: سرعت عمل پایین، هزینه ی بالا، محدودیت قالب (format) انتشار مطالب، فقدان شفافیت و نقدپذیری، تأکید بیش از حد بر ضریب تأثیر (impact factor، ضریبی که همه ساله توسط مؤسسه اطلاعات علمی [ISI] بر مبنای ارجاعات به هر یک از مقالات علمی آن، نه برای مقاله یا نویسنده، بلکه برای مجله، محاسبه و نتیجه ی آن در گزارش‌های ارجاع مجله یا Journal Citation Reports منتشر می‌شود)، تمرکز بیش از حد قدرت در دست ویراستاران و کارشناسان، عدم تنوع در ترکیب هیئت تحریریه، سکون محتوی و عدم امکان تعامل و مشارکت مخاطب، و الگوی تجاری کهنه و ناقص (مانند رستورانی که مشتریان خود غذا می پزند و خود صورتحساب را پرداخت می کنند).