مهارتهای ارتباطی از اجزای ضروری مراقبت از بیماران سرطانی است. در جایی که پزشکان سرطان شناس (انکولوژیست) باید موضوعات پیچیده را به روشنی بیان کنند، انسانیت دقیقاً در چه جایگاهی قرار می گیرد؟ آیا اثری از همدردی و همدلی در کلام این پزشک وجود دارد یا در پشت روپوش سفیدش، یک فرد بی عاطفه پنهان شده است؟
خبر بدی برای شما دارم.
اگر شما یک پزشک سرطان شناس هستید، حتماً می دانید که هر بیماری که قدم به داخل مطب شما می گذارد، قبلاً خبر بد را دریافت کرده است. البته هر گونه تلاش برای مخفی کردن قضیه، مانند یک هنرپیشه ناشی نمایش، در نهایت منجر به سست شدن رابطه شما و بیمارتان خواهد شد.
هنگام صحبت با بیمار درباره عود یا پیشرفت سرطان، سعی کنید بر احساسات خود غلبه نمائید.
چرا دیر مراجعه کردید؟
علاوه بر پرسیدن پرسشی که از پیش پاسخ آن را میدانید (انکار)، شروع بحث هایی که منجر به ایجاد احساس گناه در بیماری می شود که خود از قبل سراسیمه و آشفته است، ظلم مضاعف به حساب می آید.
روشن است که برخورد با بیمارانی که سرطان خود را تا مراحل انتهایی که دیگر کاری از دست کسی بر نمی آید انکار می کنند، هیچ احساس خوشایندی به همراه ندارد. دامن زدن به آشفتگی اینگونه بیماران، نمونه ای از یک رفتار انفعالی- پرخاشجویانه (passive- aggressive) است که تنها پیامد احتمالی آن احساس رضایت از آزار دادن دیگران خواهد بود.
خرید مکمل ها، پول تلف کردن است!
بیماران با این تصور که مصرف مکمل های دارویی به درمان آنها کمک خواهد کرد، این داروها را تهیه می کنند. این کار احساس خوبی به بیمار می دهد چون او فکر می کند نقش فعالی در فرآیند درمان بر عهده گرفته است.
وظیفه شما به عنوان یک پزشک این است که بیماران را از مصرف هر چیز زیانباری برحذر کنید ولی مصرف مکمل ها چه ضرری دارد؟ به عنوان مثال، همگان از فواید مصرف زنجبیل در بیماران سرطانی اطلاع دارند. با این حال، حداقل فایده مصرف مکمل ها این است که دارای اثر دارونما (پلاسبو) هستند.
از شهر خارج نشوید!
به یاد داشته باشید هدف اصلی از درمان بیماران سرطانی این است که بتوانند از زندگی خود لذت ببرند، به مسافرت بروند، و در جشن ها شرکت کنند.
امروزه، با توجه به پیشرفت هایی که در شیمی درمانی روی داده، خروج بیماران از شهر بی خطر است. البته رعایت اقدامات احتیاطی خوب است ولی نه تا این حد که بیمار از لذت های زندگی محروم شود.
اگر سیگار نمی کشیدی این بلا سرت نمی آمد.
نهایت سادگی است اگر کسی تصور کند یک فرد سیگاری مبتلا به سرطان نمی داند چرا در مطب یک پزشک سرطان شناس نشسته است. آیا ایجاد احساس پشیمانی در بیماران به روند درمان کمک می کند؟
اگر می خواهید سایر اعضای خانواده را تشویق به ترک سیگار کنید، یک بحث مختصر، مثلاً درباره سرطانهای مرتبط با سیگار، کفایت می کند.
… (عدد را وارد کنید) ماه زنده هستی!
هر کس می خواهد بداند چقدر فرصت دارد، ولی هیچکس- به ویژه اگر یک پزشک سرطان شناس باشد- نمی تواند ادعا کند که یک پیشگوست. همه ما داستانهایی درباره بیمارانی شنیده ایم که به طور اعجاب آوری بیش از حد انتظار زنده مانده اند. تنها افراد کم عقل و دیگر آزار، بیمارانی را که هنوز زنده هستند، مرده اعلام می کنند.
این درمان مشکلی ایجاد نمی کند.
باید پذیرفت که حتی در مراکزی که مجهز به پیشرفته ترین امکانات روز هستند، عوارض جانبی و ناخواسته درمان، اجتناب ناپذیر است. به عنوان مثال، دارویی که هیچ سابقه ای از ریزش مو ندارد، در یک بیمار خاص منجر به کچلی کامل می شود. به بیماران خود یاد بدهید همیشه استثناهایی وجود دارد.