این مطالعه از شماره ژانویه مجله Human Reproduction نشان می‌دهد دخترانی که در 11 سالگی یا زودتر اولین خونریزی قاعدگی خود را تجربه می‌کنند، احتمال یائسگی آنان پیش از 40 سالگی 80% بیشتر از دخترانی است که برای اولین بار در 12 سالگی یا پس از آن قاعده می‌شوند. همچنین افراد فوق اگر بچه‌دار نشوند، احتمال یائسگی زودرس و پیش‌رس در آنان بیشتر افزایش می‌یابد.
تعریف یائسگی زودرس در منابع مختلف متفاوت است. بر اساس تعریف انجمن یائسگی آمریکای شمالی، زنانی که آخرین خونریزی قاعدگی طبیعی خود را در سن 40 تا 44 سالگی تجربه کنند دچار یائسگی زودرس (early menopause) هستند، به شرطی که توقف قاعدگی در اثر اقدامات پزشکی مانند شیمی‌درمانی یا برداشتن تخمدان‌ها روی ندهد. یائسگی پیش از 40 سالگی، یائسگی پیش‌رس (premature menopause) نامیده می‌شود. میانگین سن یائسگی در کشورهای غربی 51 سال است. میانگین سن اولین قاعدگی در این کشورها 13 سال است. یائسگی زودرس خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی‌عروقی، دیابت نوع 2 و پوکی استخوان و همچنین مرگ زودرس را افزایش می‌دهد.
این مطالعه که حاصل بررسی داده‌های 9 مطالعه در استرالیا، انگلستان، دانمارک و ژاپن با شرکت بیش از 50 هزار زن است، نشان می‌دهد خطر یائسگی پیش‌رس در زنانی که قاعدگی زودرس داشته و بچه‌دار هم نشده‌اند، در مقایسه با آنانی که اولین بار در 12 سالگی یا پس از آن قاعده شده‌اند و دست کم دو بچه زاییده‌اند، بیش از 5 برابر و خطر یائسگی زودرس در آنان 2 برابر بیشتر است. محققین به پزشکان توصیه می‌کنند هنگام ارزیابی خطر یائسگی زودرس در زنان به سن اولین خونریزی قاعدگی توجه کنند تا در صورت لزوم، امکان پایش یا اقدام مناسب در اولین فرصت فراهم شود. اطلاع افراد از خطر یائسگی زودرس به آنان کمک خواهد کرد با توجه به افزایش خطر اختلالات باروری، تصمیم‌های آگاهانه‌تری بگیرند.