این مطالعه از شماره فوریه مجله HIV Medicine به بررسی ویژگی‌های افرادی پرداخته که عفونت HIV در آنان دیر تشخیص داده شده است. در فاصله سال‌های 2009 تا 2013، تعداد این پرونده‌ها در بخش بیمار‌های عفونی بیمارستانی در برلین، 270 نفر بوده که شایعترین وضعیت معرف ایدز در آنان کاندیدیاز مری و سپس پنومونی پنوموسیس‌تیس بوده است. بیش از نیمی از بیماران سابقه علائم هشدار دهنده را در ویزیت‌های قبلی داشته‌اند که مورد توجه قرار نگرفته است. کمترین شیوع تشخیص دیرهنگام HIV در بین مردان هم‌جنس‌گرا دیده می‌شود. شایعترین شاخص‌هایی که مورد غفلت قرار گرفته‌اند به ترتیب لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، کاندیدیاز دهان، کاهش وزن بدون دلیل، زونا و دیسپلازی یا سرطان سرویکس است.