طبق اعلام اداره غذا و دارو (FDA) در ماه مه، تنها دو جزء اکسید روی (zinc oxide) و دی‌اکسید تیتانیوم (titanium dioxide)، موسوم به ضدآفتاب فیزیکی (physical sunblock) یا معدنی (mineral sunscreens) از نظر ایمنی و اثربخشی مورد تأیید هستند و سایر اجزای فرآورده‌های ضدآفتاب به‌دلیل جذب از راه پوست ممکن است اثرات جانبی داشته باشد.
به‌ویژه چهار ماده آووبنزون (avobenzone)، اکسی‌بنزون (oxybenzone)، اکتوکریلن (octocrylene)، و اکامسول (ecamsule) که در تولید برخی فرآورده‌های ضدآفتاب موسوم به ضدآفتاب شیمیایی (chemical sunscreens) به‌کار می‌رود، در خون، ادرار و شیر مصرف‌کنندگان یافت شده است. محققین می‌گویند باتوجه به میزان جذب بالا، عوارض سمی احتمالی این مواد باید بررسی شود. بیش‌ترین نگرانی مربوط به اکسی‌بنزون است.
البته اداره غذا و دارو اعلام کرده تاکنون هیچ موردی از عوارض سمی ناشی از مصرف این قبیل فرآورده‌ها گزارش نشده و بنابراین نگرانی فوق نباید باعث شود که افراد از مصرف ضدآفتاب هراس داشته باشند. در مقابل، عوارض خطرناک اشعه فرابنفش آفتاب ثابت شده و قرار گرفتن در معرض این اشعه از عوامل خطر شناخته شده در بروز سرطان پوست است.
ضدآفتاب‌ها در پیشگیری از ابتلا به سرطان پوست به‌شدت مؤثر هستند و توصیه فعلی این است که تا روشن‌تر شدن موضوع، حتی‌الامکان از پوشش‌های مناسب (عینک آفتابی، کلاه، سایه‌بان، پیراهن آستین بلند) و ضدآفتاب‌های فیزیکی استفاده شود.