پرداختن به یافته های جدید علمی در نشریاتی که مخاطب عام دارند و فضاهای مجازی، همواره برای پزشکانی که از طرف خوانندگان این نشریات و مطالب فضاهای مجازی مورد پرسش قرار می گیرند، می تواند دردسرساز باشد. نمونه ی آن موضوع ایمونوتراپی سرطان است که اخیراً نیویورک تایمز در مطلبی به پرداخته است.
این نوع درمان که شامل به کار گرفتن سیستم ایمنی خود بیمار مبتلا به سرطان برعلیه سرطان است، در صدها کارآزمایی بالینی در حال آزمایش بر علیه همه ی انواع سرطان است و در برخی بیماران نتایج جالب توجهی به دست آمده که شامل محو کامل بیماری و یا کوچک شدن توده ی سرطانی است. در بسیاری از موارد هم ایمونوتراپی بی تأثیر بوده است.
ایمونوتراپی شامل دو نوع کلی است: درمان مهار کننده ی نقاط کنترل (checkpoint-inhibitor therapy) که پاسخ ایمنی به سرطان را تغییر می دهد و درمان با لنفوسیت های ارتشاحی در تومور (tumor-infiltrating lymphocytes) که از بدن بیمار استخراج شده و پس از اعمال تغییراتی مجدداً به آنان تزریق می شود.