نتفلیکس (Netflix) و رسانه های مشابه، به رقیب قدرتمند شبکه های تلویزیونی تبدیل شده اند، چون به کمک آنها می توان همه قسمتهای هر سریال را یکجا دید. خوب، چه ایرادی دارد؟ خبرهای جدید حاکی از افزایش شیوع عوارضی مانند افسردگی و اضطراب در اثر عاداتی مانند افراط بیمارگونه در تماشا (binge-watching) است.
جدیدترین یافته ها نشان می دهد افرادی که به طور افراطی به تماشای فیلم و سریال می نشینند، اغلب احساس افسردگی و تنهایی می کنند و کنترل رفتار خود را از دست می دهند. هر چه مدت تماشا بیشتر باشد، شدت افسردگی هم بیشتر خواهد بود. البته این مطالعه ثابت نمی کند که تماشای افراطی فیلم و سریال، عامل افسردگی است.
یک مشکل اساسی این است که چه حدی برای تعریف افراط وجود دارد؟ پژوهشگران در این بررسی مواردی را افراطی تلقی کرده اند که در هر جلسه بیشتر از یک قسمت سریال یا بیشتر از یک فیلم تماشا شود. خوب البته این تعریف کاملی نیست. به عنوان مثال، دو قسمت Friends کمتر از نصف یک قسمت Sherlock طول می کشد.
هدف دیگر محققین این است که ارتباط تماشای بیمارگونه با رفتارهایی نظیر خوردن یا آشامیدن بیمارگونه نیز مشخص شود. بعضی افراد ممکن است هنوز دچار عوارض تماشای بیمارگونه فیلم و سریال نشده باشند اما شاید احساس کنند نمی توانند این عادت خود را کنار بگذارند. رسانه هایی مانند نتفلیکس، دارای گزینه پخش خودکار (autoplay) هستند و پخش قسمت بعد، 15 ثانیه پس از اتمام قسمت قبل، به طور خودکار آغاز می شود.
تماشای بیمارگونه در برخی موارد واضح است و بدون توجه به گزینه هایی مانند پخش خودکار، به صورت یک عادت در می آید. گاهی وضعیت به حدی وخیم است که بیمار، همه فصل های یک سریال را یکجا در عرض یک هفته تمام می کند. چنین فردی ممکن است در یک روز تعطیل، 10 ساعت فیلم و سریال تماشا کند.
البته تماشای بیمارگونه موضوع ساده ای نیست. گاهی جوانها ممکن است برای شرکت در گروههای آنلاین و تعامل با دوستان خود، این کار را بکنند. نکته مهم این است که بین چنین رفتارهایی با تماشای بیمارگونه مرزی قائل شده و پیش از بروز عوارض جبران ناپذیر، اقدام لازم انجام شود.